Bibliografia

• Rafał Kurbal - "Dzieje Wojska Polskiego od czasów Mieszka po dzień dzisiejszy"
• Rafał Kurbal - " Słynne bitwy w historii Polski od Cedyni 972 do Arnhem 1944"
• Albumy - "Tak żyli ludzie w dawnej Polsce"
• Materiały dzięki Grupie Rekonstrukcji Historycznej Borujsko.

Elementy do makiety

Zamieszczam poniżej modele, które zakupiliśmy do złożenia na makietę.

Zamek lontowy

Szukałem, szukałem i znalazłem . . .
Pisząc o broni palnej która była oparta na zamku lontowym nie mogłem znaleźć fajnego zdjęcia obrazującego budowę takiego zamka. Teraz mogę umieścić. Nie dawało mi to spokoju.

Budowa zamka lontowego

Przygotowania do makiety

Właśnie przyszły pierwsze elementy do makiety. Każdy będzie miał sporo pracy. Nie ma lekko.

Tłumaczenie:
Then came the first elements to the layout. Everyone will have a lot of work. There is slight.

Zainteresowanie projektem

Analizując statystyki oglądalności naszego bloga dochodzę do wniosku, że zainteresowanie naszym projektem wzrasta. Zapraszamy jeszcze oglądających do wystawiania komentarzy - najlepiej pozytywnych, choć każdą krytykę również weźmiemy na klatę.
Oto dane z ostatniego miesiąca:

Liczba wyświetleń według kraju

Wpis	Liczba wyświetleń
Polska	195
Stany Zjednoczone	24
Niemcy	21
Pakistan	12
Kenia	8
Szwajcaria	2

A oto obiecane zdjęcia z wcześniej wspomnianej wystawy

Po prawej widzimy dwie sztuki prymitywnej broni palnej o której pisaliśmy na samym początku

Tutaj o ile się nie mylimy widać karabin z bagnetem

Grupa Rekonstrukcji Historycznej

Gdy poszukiwaliśmy materiałów do naszego projektu natknęliśmy się na stronę Grupy Rekonstrukcji Historycznej Borujsko. Postanowiliśmy do nich napisać z prośbą o możliwość wykorzystania ich zdjęć w naszej pracy.
Zarząd GRH Borujsko wyraził nam zgodę i dzięki tej organizacji mogliśmy dowiedzieć się różnych ciekawostek.

Możemy tylko żałować, że organizacja ma siedzibę w Szczecinie chętnie byśmy uczestniczyli w ich akcjach.

Jedną z takich akcji była Wystawa z okazji wyzwolenia Kalisza Pomorskiego. Prezentowano tam różne rodzaje broni, które utrwalono na zdjęciach.
Dzięki uprzejmości GRH Borujsko możemy zaprezentować ją również wszystkim którzy śledzą naszego bloga

Broń palna XVIII wieku

W wieku XVIII używano unowocześnianej broni z wieku XVII. W Polsce pojawiły się wówczas nowe elementy uzbrojenia. Nabój karabinowy z XVIII wieku składał się z kuli, przybitki i prochu. Całość zawinięta była w papier. Po rozerwaniu górnej części ładunku nieco prochu wysypywano na panewkę, a cały nabój wkładano do lufy i przybijano wyciorem do jej dna. W ten sposób broń była załadowana znacznie szybciej i po odciągnięciu kurka gotowa do strzału.

Wśród żołnierzy używano różnego rodzaju broni, często zależało to od rodzaju wojska:


Karabin z bagnetem - karabin z takim bagnetem służyła zarówno do strzelania jak i do walki wręcz. Taka broń była wyposażeniem żołnierzy piechoty polskiej z poł. XVIII wieku.

Bagnet z XVIII wieku

Karabin z XVIII wieku używany do walki zarówno bagnetem jak i kolbą

Sztucer skałkowy -  Dzięki gwintowi w lufie kula wystrzelona ze sztucera nabierała rotacji, co zwielokrotniało zasięg i celność. Grubsze niż w standardowych karabinach ścianki luf pozwalały na stosowanie większego ładunku prochu. Aby gwint spełniał swą funkcję, kula musiała być do niego dobrze dopasowana i dlatego miała średnicę większą niż przewód lufy (w gładkolufowych karabinach była ona mniejsza). Do wbicia owiniętej uprzednio w naoliwioną szmatkę kuli wykorzystywano drewniane młoteczki, po czym dalej dobijano ją stemplem. Aby usprawnić ładowanie, lufy sztucerów były krótsze od karabinowych. Kolejnymi wyróżnikami były skalowany celownik oraz przyspiesznik strzału w postaci dodatkowego języka spustowego. Czasochłonny proces ładowania powodował, że szybkostrzelność sztucerów była mniejsza niż gładkolufowych karabinów.

Sztucer skałkowy z polskiej manufaktury w Kozienicach z XVIII wieku

Uwaga!!!!!!!

Świetna wiadomość dla nas wszystkich. Już niedługo zabieramy się za makietę. Zamówiliśmy elementy na makietę

Tłumaczenie:
Great news for all of us. Soon we take to be a mock-up. Ordered items on the mock-up

Pracy nad plakatem ciąg dalszy

Któregoś dnia po zgłębieniu części wiedzy na temat broni palnej postanowiliśmy dokończyć nasz plakat. Wszyscy dzielnie pracowali co widać na zdjęciach.

Sylwia zajęła się wycinaniem, Pati wstydziła się zdjęć.

 Dzięki Dawidowi obejrzeliśmy fajny model broni (oczywiście nie prawdziwej). Wszystko było pod kontrolą :-)

Marta rysowała a Maciek przyklejał część przygotowanych przez Werkę elementów. Michał z góry wszystko nadzorował :)

Pati i Dawid podziwiali naszego wspaniałego bloga

Marta z Werą naklejały różne modele broni

a ja. . .  Najpierw przygotowywałem opisy broni z różnych epok a później robiłem za fotografa. I tym oto sposobem nie ma mnie na tych zdjęciach. Ale. . . ale. . .
Znalazł się ktoś kto nas dzielnie wspiera w naszym projekcie i zrobił na koniec zdjęcie najbardziej wytrwałym. A oto i efekt.

Broń palna XVII wieku.

W XVII wieku używano broni zarówno z zamkami lontowymi jak i z zamkami kołowymi i pierwsze bronie z zamkami skałkowymi. używano zarówno hakownice, muszkiety, rusznice, arkebuzy, jak i również karabiny, bandolety, półhaki, pistolety i krócice.
O hakownicach, muszkietach, rusznicach  i pistoletach już pisaliśmy wcześniej. Dziś przedstawimy pozostałe z wyżej wymienionych broni tj. arkebuzy, karabiny, bandolety, półhaki i krócice.

Arkebuz to lepsza zdecydowanie odmiana rusznicy. Wyróżniał się bardzo mocną lufa, kutą bez szwu, przewiercaną i dość często gwintowaną. Stosowano do niego dwa razy większy ładunek prochowy niż do rusznicy, ważący 25,5-28,5 grama. Arkebuzy miały kaliber 16-18 mm i całkowitą wagę 2,33 kG. Prowadzono z nich celny i skuteczny ogień na niewiele ponad 100 metrów. Był łatwiejszy w użyciu bo nie wymagał żadnej podpórki i był odczuwalnie lżejszy.

Arkebuz z zamkiem kołowym początek XVII wieku

Karabin był najdłuższą strzelbą jazdy ( z arabskiego „karab” – krótki ). Miał łoże i kolbę podobną do dzisiejszych, strzelano z niego trzymając za szyjkę kolby w wyciągniętej prawej ręce.Strzelba była przekręcana zamkiem do góry, stopka kolby opierała się o łokieć. Broń noszono na pasie przez plecy.



Bandolet był krótszą formą karabinu zbliżoną kształtem, noszoną na szerokim pasie – bandolierze - przełożonym przez lewe ramię. Z lewej strony bandoletu była szyna, zwana antabą, umożliwiająca trzymanie broni kolbą w dół i ponowne nabicie bez schodzenia
z konia. Zasięg strzelby to do 100 metrów.

 Półhak to krótszy od bandoletu ale długi pistolet z kolbą o chwycie rewolwerowym. Mniejszy od niego rodzaj broni zwano właśnie pistoletem a najkrótszy i najmniejszy - krócicą. Ogień z półhaków, pistoletów i krócic otwierano z odległości ok. 30 metrów.

Półhak

 Wiem, że pisałem że przestawimy tylko broń o której wcześniej nie pisaliśmy. Niestety zgłębiając swoją wiedzę na temat broni palnej z XVII wieku znalazłem cacko które przestawiam poniżej. Piękny pistolet. Fajne w tej broni jest to, że oprócz tego że ja unowocześniano była tak pięknie zdobiona.

Pistolet kołowy czas powstania: początek XVII wieku

Wynalezienie zamka skałkowego

W końcu XVI wieku pojawiła się nowa konstrukcja - zamek skałkowy . Zamek taki łączył w sobie prostotę konstrukcji z niezawodnością. Stanowił duży postęp w porównaniu z zamkami lontowymi czy kołowymi. Pozwalał na oddanie dwóch strzałów w ciągu minuty. Naciśnięcie języka spustowego powodowało uderzenie kawałka pirytu w metalowa płytkę, dzięki czemu powstawały iskry zapalające proch w panewce a powstały ogień docierał przez otwór lufy powodując wystrzał zrobić.
Na początku XVII wieku zamek ten został udoskonalony - piryt zastąpiono krzemieniem, a stalową płytę powiększono tak, że zasłaniała panewkę, jednak po naciśnięciu spustu przesuwała się, odsłaniając go i umożliwiając zapłon.

BUDOWA Zamka skałkowego

Broń palna XVI wieku i wynalezienie zamka kołowego

Kolejnym unowocześnieniem broni palnej było opracowanie zamka kołowo - krzosowego w XVI wieku na terenie Niemiec. Nowością było zastosowanie nakręcanego, jak w zegarze, mechanizmu. Naciśnięcie spustu powodowało obracanie się chropowatego żelaznego Koła, trącego o niewielki kryształ pirytu (siarczku żelaza). Skutkiem tego powstawała iskra zapalająca proch znajdujący się w panewce tuż nad kółkiem. Panewkę zasłaniano od góry przesuwaną płytka zapobiegającą wysypywaniu się prochu i chroniącą go przed działaniem deszczu oraz wiatru.

BUDOWA Zamka kołowego

Zaleta takiej broni był fakt, że można było obsługiwać ją jedną ręką. Dzięki temu narodziła się krótka broń palna - pistolet.

Pistolet z Zamkiem kołowym (kon. XVI w..).

Największą wadą zamka kołowego była jego precyzja, a co za tym idzie czasochłonność. Inną wadą zamka było to, że pistolet z takim zamkiem był kosztowny i dlatego większość żołnierzy wciąż musiała posługiwać się bronią z zamkiem lontowym. Pojawiły się wówczas muszkiety z zamkiem lontowym. 

Muszkiet lontowy